II Niedziela Wielkanocna jest Niedzielą Miłosierdzia Bożego. Wraz z całym Kościołem w Polsce rozpoczynamy 71 Tydzień Miłosierdzia, który przeżywamy odkrywając znaczenie hasła: „Caritas dla rodziny”. Miłość chrześcijańska, czyli caritas, wpływa na budowanie postawy wyrażanej czynami miłosierdzia, jest zachętą do bycia miłosiernym. Postawy miłości miłosiernej uczymy się w rodzinie. W myśl przysłowia”słowa pouczają, a przykłady porywają” .Postawa ojca i matki jest wzorcem postępowania dla dorastających dzieci. Szacunku dla osób starszych i chorych uczymy się w rodzinie. Rodzina jako Kościół Domowy jest więc najlepszą szkołą w realizacji uczynków miłosierdzia względem duszy i ciała. Miłość bliźniego nierozdzielnie związaną z miłością Boga objaśniają bliżej: Uczynki miłosierdzia względem ciała: głodnych nakarmić, spragnionych napoić, nagich przyodziać, podróżnych w dom przyjąć, więźniów pocieszać, chorych nawiedzać, umarłych pogrzebać. Uczynki miłosierdzia względem duszy: grzeszących upominać, nieumiejętnych pouczać, wątpiącym dobrze radzić, strapionych pocieszać, krzywdy cierpliwie znosić, urazy chętnie darować, modlić się za żywych i umarłych.

„Po tym poznają wszyscy, żeście uczniami moimi,

jeśli będziecie się wzajemnie miłowali” /J 13,35/